۸ ماده‌ی‌ مغذی مهم که کمبودشان باعث خشکی و شکنندگی ناخن‌ها می‌شود

ناخن‌ها بخشی از سیستم پوششی بدن هستند. سیستم پوششی که از پوست، مو، ناخن و غدد پوست تشکیل شده است، به‌عنوان یک مانع بین محیط بیرون و بخش داخلی بدن عمل می‌کند و وظیفه‌ی آن حفظ مایعات بدن و جلوگیری از کم‌آبی، کمک به دفع مواد زائد، تنظیم دمای بدن و محافظت از بدن در برابر عوامل بیماری‌زا است.

عوامل زیادی می‌توانند روی ظاهر ناخن‌ها و سلامت آن‌ها تأثیر داشته باشند، از جمله ژل مانیکور، بعضی از بیماری‌ها، کم‌آبی بدن، غذاها و نوشیدنی‌هایی که مصرف می‌کنید و حتی افزایش سن.

کمبود ویتامین‌ها و مواد معدنی روی ناخن‌ها تأثیر می‌گذارد و به همین دلیل بررسی ناخن‌ها بخش مهمی از ارزیابی وضعیت‌ تغذیه محسوب می‌شود. اگرچه عوامل متعددی می‌توانند باعث تغییر در ظاهر ناخن شوند، اما همیشه باید احتمال کمبود مواد مغذی یا مسمومیت با آن‌ها را در نظر گرفت، به‌خصوص اگر ثابت شده باشد که سایر علل احتمالی در تغییر ناخن‌ها نقشی ندارند.

کمبود ویتامین‌ها و مواد معدنی چه تأثیری روی ناخن‌ دارد؟

اگر تغذیه‌ی مناسبی نداشته باشید، ممکن است شواهد کمبود ویتامین‌ها و مواد معدنی را روی ناخن‌های خود مشاهده کنید. تغییر ناخن‌ها به این بستگی دارد که به کمبود کدام ماده‌ی مغذی مبتلا باشید، اما معمولاً شامل موارد زیر می‌شود:

• برجسته شدن ناخن
• خم شدن و منحنی شدن ناخن
• تغییر رنگ ناخن
• ناخن‌های شکننده
• ترک‌خوردگی ناخن
• خطوط بیو (Beau’s lines) که به‌شکل خطوط افقی روی ناخن دیده می‌شوند
• کویلونیشیا (Koilonychia) یا ناخن قاشقی شکل

کمبود کدام مواد مغذی به خشکی و شکنندگی ناخن منجر می‌شود؟

ناخن‌های شما می‌‎توانند چیزهای زیادی درباره‌ی وضعیت سلامتی‌تان بگویند. دریافت کافی ویتامین‌ها و مواد معدنی مختلف به تشکیل، رشد و استحکام سلول‌های جدید ناخن کمک می‌کند و به همین دلیل تغییر در ظاهر، بافت یا شکل ناخن می‌تواند نشان‌دهنده‌ی کمبود مواد مغذی باشد. مهم‌ترین کمبودهای تغذیه‌ای که می‌توانند سلامت و استحکام ناخن‌ها را تحت تأثیر قرار دهند، عبارتند از:

۱. ویتامین B12

این ویتامین ضروری که در غذاهای حیوانی و غلات غنی‌شده یافت می‌شود، به حفظ سلامت سلول‌های بدن و ساخت DNA کمک می‌کند. اکثر مردم ویتامین B12 را به اندازه‌ی کافی از رژیم غذایی خود دریافت می‌کنند؛ اما وگان‌ها و گیاه‌خواران ممکن است به کمبود آن مبتلا شوند، چون این ماده‌ی مغذی به‌طور طبیعی در غذاهای گیاهی وجود ندارد. البته می‌توانید آن را در بعضی از غذاهای گیاهی غنی‌شده مانند غلات صبحانه بیابید.

سالمندان و بعضی افراد با شرایط خاص ممکن است در دریافت کافی ویتامین B12 مشکل داشته باشند. کمبود این ماده‌ی مغذی به ایجاد برآمدگی‌های عمودی روی سطح ناخن منجر می‌شود و حتی می‌تواند روی رنگ ناخن‌ها هم تأثیر بگذارد و باعث تشکیل رنگ مایل به آبی روی آن‌ها شود.

۲. آهن

دریافت ناکافی آهن به کم‌خونی فقر آهن منجر می‌شود که یکی از شایع‌ترین علائم آن وجود ناخن‌های شکننده یا قاشقی‌ شکل است. در این موارد لبه‌ی ناخن به سمت بالا برمی‌گردد و ناخن گود می‌شود، به طوری که می‌تواند یک قطره‌ی آب را روی خود نگه دارد. علاوه بر این، ممکن است ناخن به‌راحتی ترک بخورد.

علاوه بر کم‌خونی، ممکن است عوامل دیگری هم در ایجاد ناخن‌های قاشقی شکل نقش داشته باشند که از بین آن‌ها می‌توان به کم‌کاری تیروئید، بیماری قلبی و بیماری کبدی اشاره کرد.

۳. بیوتین

بیوتین که یکی از ویتامین‌های گروه‌ی B است و به‌عنوان ویتامین B7 شناخته می‌شود، در حفظ سلامت پوست، مو و ناخن نقش دارد و کمبود آن‌ ناخن‌ها را ضعیف و مستعد شکستن می‌کند.ذکر این نکته ضروری است که کمبود بیوتین باعث افزایش شکنندگی ناخن‌ها و نازک شدن موها می‌شود، اما اگر به کمبود آن مبتلا نباشید، افزایش مصرف بیوتین یا دریافت مکمل آن باعث بهبود وضعیت ناخن‌های شما نمی‌شود.

توجه: دریافت مقادیر زیاد بیوتین می‌تواند نتیجه‌ی بعضی از آزمایش‌های پزشکی را مختل کند، بنابراین باید پزشک را از مصرف مکمل آن مطلع کنید.

۴. کلسیم

حتماً شنیده‌اید که دریافت کافی کلسیم برای حفظ سلامت استخوان‌ها و دندان‌ها ضروری است و کمبود آن باعث پوکی استخوان می‌شود. اما فواید این ماده‌ی مغذی به همین جا ختم نمی‌شود و می‌تواند ظاهر و سلامت ناخن‌ها را هم تحت تأثیر قرار دهد. چراکه شواهد نشان می‌دهد کمبود کلسیم باعث خشکی و شکنندگی ناخن‌ها می‌شود. محصولات لبنی بهترین منبع کلسیم هستند، اما این ماده‌ی مغذی در ماهی ساردین (با استخوان)، لوبیا و دانه‌ها هم یافت می‌شود.

۵. اسیدهای چرب امگا ۳

امگا ۳ یک نوع اسید چرب ضروری است، به این معنی که بدن نمی‌تواند آن را بسازد و شما باید امگا ۳ مورد نیاز خود را از طریق غذاها و مکمل‌ها (مانند روغن ماهی) دریافت کنید. دریافت ناکافی امگا ۳ تأثیر منفی روی استحکام ناخن‌ها دارد و می‌تواند به ترک خوردن ناخن‌های شما منجر شود.

۶. روی

روی (زینک) که در گوشت، تخم‌مرغ، لبنیات، آجیل و حبوبات یافت می‌شود، یک ماده‌ی معدنی مهم است که دریافت ناکافی آن باعث ایجاد خطوط بیو یا خطوط افقی روی ناخن‌ها ‌می‌شود. به خاطر داشته باشید که ایجاد خطوط بیو می‌تواند نتیجه‌ی چیزهای دیگری هم باشد، از آسیب ناخن گرفته تا سایر بیماری‌ها.

۷. ویتامین C

تحقیقات نشان می‌دهد که دو مورد از بیماری‌های مرتبط با ناخن به دلیل کمبود ویتامین C رخ می‌دهند: هاپالونیشیا (Hapalonychia) که باعث نرم و نازک شدن ناخن‌ها می‌شود و کویلونیشیا (ناخن‌های قاشقی شکل).

ویتامین C به جذب آهن در بدن کمک می‌کند و به همین دلیل دریافت ناکافی آن در ابتلا به کم‌خونی فقر آهن مؤثر است. میوه‌ها و سبزیجات مثل پرتقال، کیوی، لیموترش، توت‌فرنگی، کلم بروکلی، جعفری و فلفل دلمه‌ای از منابع خوب ویتامین C محسوب می‌شوند.

۸. فولات

شواهد نشان می‌دهد که کمبود فولات (ویتامین B9) باعث ایجاد یک برآمدگی در وسط ناخن‌ها می‌شود. کمبود آهن و پروتئین هم می‌تواند در تشکیل این برآمدگی نقش داشته باشد. شما می‌توانید با مصرف حبوبات، تخم‌مرغ، مرکبات، موز، سبزیجات برگ‌دار مثل اسفناج و آجیل فولات مورد نیاز بدن‌تان را تأمین کنید.

سایر عواملی که می‌توانند روی ناخن‌ها تأثیر بگذارند

بسیاری از عادت‌های روزمره و بیماری‌ها می‌توانند ظاهر ناخن‌های شما را تحت تأثیر قرار دهند، از جمله:

• رطوبت: هم رطوبت کم و هم رطوبت زیاد در افزایش شکنندگی ناخن‌ها نقش دارد.
• استفاده از استون: استون موجود در پاک‌کننده‌های لاک ممکن است به شکنندگی ناخن‌ها منجر شود.
• بعضی از بیماری‌ها: رنگ زرد ناخن‌ها می‌تواند نشان‌دهنده‌ی مشکلات تیروئید یا دیابت باشد. در افرادی که بیماری کلیوی پیشرفته دارند، ممکن است ناخن‌ها دو رنگ به نظر برسند، یعنی قسمت بالای ناخن سفید و قسمت پایین آن قهوه‌ای مایل به قرمز باشد. وضعیتی به نام ناخن‌های تری (Terry’s nails) که باعث می‌شود بیشتر قسمت‌‌های ناخن، به جزء یک نوار صورتی باریک در بالای آن، سفید به نظر برسد، با بیماری کبدی، نارسایی احتقانی قلب، افزایش سن یا شرایط دیگر مرتبط است.
  

  نکاتی برای مراقبت از ناخن‌ها

  راهکارهای زیر را برای حفظ سلامت ناخن‌های خود و مراقبت از آن‌ها امتحان کنید:

  • ناخن‌ها را خشک نگه دارید. وقتی ناخن‌ها در طی روز چند بار مرطوب و خشک می‌شوند، شکنندگی و خشکی آن‌ها بیشتر می‌شود. البته وقتی مجبور باشید مرتب دست‌های خود را بشویید، این امر اجتناب‌ناپذیر است؛ اما می‌توانید با پوشیدن دستکش در حین شستن ظرف‌ها تماس با آب را به حداقل برسانید و پس از اتمام کار از لوسیون استفاده کنید. علاوه بر این، بهتر است هنگام استفاده از مایعات تمیزکننده و شوینده‌ها از دستکش استفاده کنید.
  • سوهان را فقط در یک جهت روی ناخن‌ها بکشید. حرکت رفت و برگشتی سوهان باعث نازک شدن و لایه‌لایه شدن ناخن‌ها می‌شود.
  • برای پاک کردن لاک از محصولات بدون استون استفاده کنید.
    

    چه زمانی باید به پزشک مراجعه کرد؟

    

    مطمئناً، هیچ‌کدام از ما نمی‌خواهیم که ناخن‌های شکننده، بدشکل یا بدرنگ داشته باشیم، اما این موضوع چیزی بیش از زیبایی‌شناسی است و ممکن است به کمبودهای تغذیه‌ای یا سایر بیماری‌های جدی مربوط باشد. بنابراین، در صورت روبه‌رو شدن با چنین مشکلی به پزشک یا متخصص پوست مراجعه کنید تا علت بروز آن مشخص و درمان مناسب ارائه شود.

    کلام پایانی

    چنانچه تا به حال خشکی و شکنندگی ناخن‌ها را تجربه کرده باشید، می‌دانید که این مشکل چقدر می‌تواند آزاردهنده باشد. ویتامین‌ها و مواد معدنی به رشد و حفظ سلامت ناخن‌ها کمک می‌کنند و به همین دلیل کمبود آن‌ها باعث تغییر شکل و شکننده شدن ناخن‌ها می‌شود. اگر می‌خواهید ناخن‌های سالم و زیبایی داشته باشید، باید انواع میوه‌ها، سبزیجات، آجیل، دانه‌ها و غذاهای حاوی پروتئین و امگا ۳ را در رژیم غذایی خود بگنجانید.

    این مطلب صرفا جنبه‌ی آموزش و اطلاع‌رسانی دارد. پیش از استفاده از توصیه‌های این مطلب حتما با پزشک متخصص مشورت کنید.

به کودکتان احترام را بیاموزید و نه ترس و اطاعت را!

اطاعت همیشه با آموزش خوب و درست اشتباه گرفته شده است. در گذشته، یک کودک مطیع،‌ کودکی بود که اساساً اصول اولیه رفتار خوب و مناسب را فراگرفته بود. اما آیا واقعاً این بهترین راه برای تربیت کودک است؟ آیا این سبک از اطاعت، با ترس و وحشت هدایت نمی‌شود؟ ترس از تنبیه شدن یا محروم شدن از مزایای خاصی که والدین باید به کودک ارائه دهند؟

اطاعت، بیشتر بر پایه ترس استوار است

بچه‌های مطیع الزاماً بچه‌های خوشحالی نیستند. ترسی که همیشه همراه آن‌ها است، مانع از شکوفایی و رشد آن‌ها می‌شود و انگیزه و اراده ایشان را مختل می‌کند. در واقع، کودکانی که عادت کرده‌اند تا در هنگام انجام کاری نادرست تنبیه شوند یا  برای انجام کاری خوب پاداش دریافت کنند، به سختی می‌توانند بین اطاعت و احترام تمایز قائل شوند و مرزی میان این دو مفهوم بگذارند.

انجام یک کار خوب از جانب کودک، نباید به‌طور خودکار پاداش داشته باشد چون در جامعه امروزی کارها با چنین روالی انجام نمی‌گیرند. درحقیت رفتار خوب باید به‌صورت فطری و خودانگیخته در درون انسان‌ها باشد و هیچ‌گونه عامل بیرونی، نباید در شکل‌گیری آن نقشی داشته باشد.

در یک کلام کودک باید بیاموزد که همیشه پاداشی برای رفتار خوبش دریافت نخواهد کرد چون در غیراین‌صورت به قول معروف شرطی می‌شود و فقط تا زمانی که پاداشی دریافت کند، صحیح رفتار خواهد کرد که این فی‌نفسه تربیت مناسبی به شمار نمی‌رود!

اطاعت در خارج از منزل به چه شکلی است؟

کودکانی که به اطاعت در خانه عادت کرده‌اند، از ترسِ محدود شدن، این زنجیره اطاعت را در بیرون از محیط خانه می‌شکنند. به عنوان مثال، در مدرسه، آنها ممکن است رفتار نامناسب و غیرمحترمانه‌ای نسبت به دانش‌آموزان یا معلمان دیگر داشته باشند، مساله‌ای که به‌شدت تعجب والدین‌شان را برمی‌انگیزد. این رفتار و حرکت کودک، متاسفانه نتیجه تربیت مبتنی بر ترس و تنبیه است نه برپایه مفهوم احترام.

پیامدهای روانی آموزش تسلیم و اطاعت به کودکان

وقتی کودکی با ترس از تنبیه شدن بزرگ می‌شود، فقط اطاعت می‌کند، اما هیچ ایده‌ای در مورد مفهوم احترام ندارد، چون آن را درک نمی‌کند. در نتیجه، این ترس که با خشم همراه است، با ایجاد دردسر در اطراف او به رفتاری تحریک‌آمیز تبدیل می‌شود.

علاوه بر این، در موارد دیگری که کودکان با ترس تربیت می‌شوند، رفتاری بسته و ترسناک دارند و از کمبود اعتماد به نفس رنج می‌برند، وضعیتی که می‌تواند ترمزی برای رشد، آزادی واستقلال آنها در زندگی اجتماعی باشد.

در همه حال، تربیت مبتنی بر ترس و تسلیم به تعادل روانی کودک آسیب می‌رساند. همچنین، کودک از ترس تنبیه شدن، هرگز جرات ابراز احساسات خود را نخواهد داشت. در ادامه، نوعی سرکوب عاطفی در وجود وی شکل می‌گیرد که مانعی بر سر راه آزادی بیان او در زندگی آینده‌اش خواهد شد و بدتر از همه این‌که او همیشه از خطر ترس خواهد داشت و توان خروج از منطقه امن خویش را در خود نخواهد دید. نتیجه این‌که ترس از ناشناخته‌ها و کشف افق‌های دیگر و نیز ترس از رویارویی با دیگران همیشه با وی خواهد بود.

برای شادی کودک، احترام را به وی آموزش دهید

آموزش احترام به کودک ضروری است و والدین باید در این مورد الگو باشند. برای اینکه کودک بتواند گوش کند و بفهمد، بدون شک باید اصول اساسی زندگی را از والدین خویش فرابگیرد.

احترامی که پدر و مادر برای یکدیگر قائل می‌شوند و همچنین رفتار خوب آنها با دیگران، نمونه‌هایی است که کودک باید در معرض آن‌ها قرار بگیرد.

بحث و گفت‌وگو با کودک در مورد قوانینی که باید رعایت شوند ضروری است تا او به این شکل، دید روشنی از چرایی و چگونگی قضایا داشته باشد.

سخنان و تذکراتی که هنگام انجام کاری احمقانه و نادرست به کودک گفته می‌شود، نباید آغشته به تحقیر یا توهین باشد، بلکه لازم است که با مدارا همراه باشد. درحقیقت باید به او توضیح داده ‌شود که چرا عملی که مرتکب شده، اشتباه است.

همواره توصیه می‌شود که مسوولیت‌پذیری از سنین پایین به کودک آموزش داده شود تا وی به خودمختاری و مستقل بودن عادت کند. وقتی به کودک اعتماد می‌کنید و به وی اجازه می‌دهید تا کارهای مورد علاقه‌اش را انجام دهد، در حقیقت به او این امکان را می‌دهید تا به فردی با اعتماد به نفس بالا تبدیل شود و از همه مهم‌تر، مسوولیت‌های زندگی آینده‌اش را بپذیرد.

نکته مهم آخر این که والدین باید احترام به اختلافات و گوناگونی‌ها را به کودک خویش بیاموزند چون کودک باید یاد بگیرد که به تفاوت نژادها، مذاهب و عقاید احترام بگذارد.

آیا موسیقی می‌تواند باعث باهوش‌تر شدن کودک شما شود؟

موسیقی می‌تواند نقش مهمی در رشد کودک حتی قبل از تولد داشته باشد. قرار دادن کودک در معرض موسیقی، همه‌ی زمینه‌های رشد او را شعله‌ور می‌کند و انجام زودهنگام این کار باعث رشد سالم کودک می‌شود. در واقع موسیقی در سنین پایین به کودکان کمک می‌کند تا بتوانند خود را بیان کنند و احساساتشان را به اشتراک بگذارند. اما این بدان معناست نیست که اگر هنگام بزرگ شدن برای آن‌ها موتزارت پخش کنید، کودک شما باهوش‌تر می‌شود یا سریع‌تر به نقاط عطف خود می‌رسد. در ادامه با ما همراه باشید تا بیشتر این مورد را باهم بررسی کنیم.

آیا موسیقی کلاسیک نوزادان و کودکان را باهوش‌تر می‌کند؟

این ایده که موسیقی کلاسیک باعث باهوش‌تر شدن بچه‌ها می‌شود، از مطالعه‌ای در سال ۱۹۹۳ ناشی می‌شود که در آن دانش‌آموزان در سن دبیرستان قبل از انجام این آزمایش باید به یک قطعه‌ی موتزارت، یک نوار مدیتیشن یا کلا به هیچ‌چیز گوش نمی‌دادند و بعد از آن بریدن یک تکه کاغذ تاشده را تصور می‌کردند. نتیجه‌ی این تحقیق نشان داد که دانش‌آموزانی که به موتزارت گوش دادند خیلی بهتر از بقیه عمل کردند. پس این تحقیق به‌نام «اثر موتزارت» معروف شد و کم‌کم در رسانه‌های عمومی مطرح و به تدریج به این ایده تبدیل شد که موسیقی کلاسیک باعث باهوش‌تر شدن مردم، به‌ویژه بچه‌ها می‌شود.

با وجود اینکه محققان آزمایش سال ۱۹۹۳ باور داشتند که این اثر بعد از ۱۰ تا ۱۵ دقیقه از بین می‌رود اما پس از این تحقیق، مطالعه‌ای جدید در سال‌ ۲۰۰۵ نشان داد که آزمایش سال ۱۹۹۳ ده برابر بیشتر از مطالعات علمی مشابه آن زمان مورد استناد قرار گرفته و شهرت آن در طول سال‌ها به‌جای محو شدن، افزایش یافته است، زیرا قانون‌گذاران و کتاب‌های مشهور مدام آن را تکرار می‌کردند.

آیا «اثر موتزارت» واقعی است؟

اصطلاح اثر موتزارت حتی در کودکان مورد مطالعه قرار نگرفت. محققان هر نوع اثر را مورد بررسی قرار دادند و حتی به اثرات انواع دیگر موسیقی و نواختن موتزارت برای موش‌های داخل رحمی هم پرداختند، اما هیچ اثر قوی تقویت کننده‌ی هوش از گوش دادن به موسیقی کلاسیک پیدا نکردند و بعد از آن هم چندین گروه از دانشمندان سعی کردند مطالعه‌ی اصلی را دوباره تکرار کنند که همیشه نتایج یکسانی به‌دست نیامد.

غیر از اثر موتزارت، مطالعاتی در مورد کودکان خردسال انجام شده است که نشان می‌دهد کودکانی که بیشتر با موسیقی سروکار دارند، در آینده در آزمون‌ها بهتر عمل خواهند کرد؛ اما این با ایده‌ی اصلی گوش دادن به موسیقی که هوش را افزایش می‌دهد متفاوت است.

محققان مطالعه‌ی سال ۲۰۰۵ گزارش دادند که ایده‌ی اثر موتزارت تنها پس از اینکه مردم شروع به صحبت در مورد آن در نوزادان و خردسالان کردند (حتی اگر در آن جمعیت‌ها مورد مطالعه قرار نگرفته بود) واقعاً محبوبیت پیدا کرد و محبوبیت آن بیشتر در ایالت‌هایی بود که کمترین هزینه را برای آموزش صرف می‌کردند. شاید جالب به‌نظر برسد، اما سی‌دی‌های موسیقی کلاسیک به‌عنوان میانبری برای موفقیت تحصیلی کودکان در مواجهه با مشکلات سیستمی آموزش در نظر گرفته می‌شد. حتی اگر آن موضوع صحت نداشت.

آیا موسیقی فواید اجتماعی و عاطفی برای نوزادان دارد؟

موسیقی می‌تواند نقش سرگرم‌کننده و مفیدی در نحوه‌ی تعامل نوزادان با مراقبان داشته باشد، اما در اینجا موضوعی که اهمیت دارد نقش مراقب کودک است، نه موسیقی. نوزادان می‌توانند آهنگ‌های آشنا و صدای اعضای خانواده را از سنین پایین تشخیص دهند. همچنین موسیقی به شما این فرصت را می‌دهد تا احساساتی را با کودک خود تجربه کنید،؛ مانند لبخند زدن، رقصیدن با او هنگام پخش یک آهنگ شاد یا استفاده از آهنگ آرامش‌بخش مانند لالایی در یک زمان آرام.

آیا موسیقی فواید جسمی و حسی برای نوزادان دارد؟

نوزادان و کودکان نوپا ممکن است برای نواختن موسیقی به معنای آموزش ساز بسیار کوچک باشند، اما قطعا می‌توانند بدن خود را حرکت دهند و از سازهای ساده برای ایجاد صدا استفاده کنند. دنبال کردن یک آهنگ به آن‌ها اجازه می‌دهد تا انواع مختلف حرکت را تمرین کنند و ببینند که چگونه اعمالشان در دنیای واقعی تأثیر می‌گذارد. (من این چیز را تکان می‌دهم و صدا ایجاد می‌کند).
این مهارت‌های حرکتی بخش مهمی از رشد نوزادان است و مطالعاتی وجود دارد که نشان می‌دهد کلاس‌های موسیقی برای کودکان می‌تواند به آن‌ها کمک کند تا برخی از مهارت‌هایی را که به پردازش زبان کمک می‌کند، بیاموزند؛ اما فراموش نکنید که وقتی کودک به موسیقی گوش می‌دهد، همزمان می‌تواند با اسباب‌بازی‌ها بازی کند و هم نسبت به معلم یا مراقبش که کارها را انجام می‌دهد، واکنش نشان دهد. در واقع بیشتر از اینکه فقط نت‌های موسیقی به گوش او برسد، به کارهای دیگر توجه می‌کند.

چگونه به زندگی کودک خود موسیقی اضافه کنیم؟

راه‌های زیادی وجود دارد که از طریق آن‌ها می‌توانید فرزندتان را با موسیقی آشنا کنید. یافتن بهترین ژانر یا آهنگسازان را فراموش کنید و برای کودکان آواز بخوانید، با آن‌ها برقصید و حتی موسیقی مورد علاقه‌ی خود را بنوازید. کودکان هنوز کلمات را متوجه نمی‌شوند، بنابراین شما می‌توانید هر چیزی را برای آن‌ها پخش کنید و اجازه دهید با موسیقی احساسات خود را ابراز کنند.

سخن پایانی

درحالی که اکنون احمقانه به نظر می‌رسد، اما در دهه‌ی ۱۹۹۰ و اوایل دهه‌ی ۲۰۰۰ این ایده که موسیقی، فرزند شما را باهوش‌تر می‌کند آنقدر فراگیر بود که باعث می‌شد افسانه‌ی «اثر موتزارت» به‌دلیل اینکه پخش موسیقی کلاسیک برای نوزادان آسان و ارزان است، تاثیر بیشتری در جامعه داشته باشد و بیشتر به آن دامن زده شود.

با این وجود، مطالعات چند سال اخیر به این نتیجه رسیده است که موسیقی می‌تواند اثر مثبتی بر زندگی کودک داشته باشد و به رشد او و مهارت‌هایی که برای مدرسه به آن‌ها نیازمند است، کمک کند. پس هرچه سریع‌تر کودک خود را با موسیقی آشنا کنید، احتمالا نتیجه‌ی بهتری را برای آن‌ها به دنبال خواهد داشت.

۳ فایده و ضرر ایستاده غذا خوردن که باید بدانید

بسیاری از مردم تشویق می‌شوند که از سبک زندگی بی‌تحرک دوری کنند، چون تأثیر منفی روی سلامتی دارد و احتمال ابتلا به چاقی و دیابت را بالا می‌برد. اما تأثیر آن روی هضم غذا چگونه است؟ ایستاده غذا خوردن یا راه رفتن در حین صرف غذا مضر است یا مفید؟ اگر علاقه‌مند هستید که پاسخ این سؤال را بدانید، ما را تا انتهای این مقاله همراهی کنید.

تأثیر وضعیت بدن روی هضم غذا

وضعیت بدن در هنگام غذا خوردن می‌تواند روی توانایی آن در هضم غذا تأثیر بگذارد. وقتی می‌نشینید یا دراز می‌کشید، نسبت به زمانی که می‌ایستید، غذا با سرعت کمتری از معده تخلیه می‌شود. علت این موضوع به‌طور دقیق مشخص نیست، اما به نظر می‌رسد که جاذبه‌ی زمین در آن نقش دارد.

در یک مطالعه، سرعت هضم در زنانی که بلافاصله بعد از غذا خوردن می‌نشستند یا دراز می‌کشیدند، بررسی شد. زنانی که دراز کشیده بودند، در مقایسه با زنانی که نشسته بودند، تقریباً ۲۲ دقیقه زمان بیشتری را برای هضم غذا صرف کردند.

در مطالعه‌ی دیگری، سرعت هضم در افرادی که بعد از غذا خوردن دراز کشیده بودند، نشسته بودند، ایستاده بودند یا راه رفته بودند، با هم مقایسه شد. فرآیند هضم در افرادی که بعد از غذا خوردن ‌خوابیدند، در مقایسه با سه‌ گروه‌ی دیگر ۵۴ تا ۱۰۲ درصد بیشتر طول کشید. از سوی دیگر در گروه‌ی چهارم که راه رفتند، سرعت هضم غذا بالاتر بود. محققان همچنین تأثیر ایستادن و نشستن بعد از غذا خوردن را با هم مقایسه کردند و به این نتیجه رسیدند که ایستادن (بدون راه رفتن) سرعت هضم غذا را به میزان ناچیزی (۵ دقیقه) بالا می‌برد.

فواید ایستاده غذا خوردن

در بعضی از افراد، ایستادن هنگام غذا خوردن به کاهش علائم رفلاکس اسید که یکی از شایع‌ترین مشکلات گوارشی است، کمک می‌کند. رفلاکس اسید یا ترش کردن زمانی اتفاق می‌افتد که افزایش فشار در معده به برگشت محتویات معده به سمت مری منجر می‌شود. این وضعیت باعث می‌شود که علائمی مانند احساس سوزش در وسط قفسه‌ی سینه یا گلو، طعم ترش در دهان، آروغ زدن و… را تجربه کنید.

وقتی بلافاصله بعد از غذا خوردن دراز می‌کشید، خطر رفلاکس اسید افزایش می‌یابد. چون در این وضعیت غذا و اسید می‌توانند به‌راحتی از معده‌ی شما به سمت گلو برگردند. در عوض، در هنگام ایستادن فشار کمتری به معده وارد می‌شود و درنتیجه احتمال رفلاکس اسید و سوزش سر دل کاهش پیدا می‌کند.

مضرات ایستاده غذا خوردن

غذا خوردن در حالت ایستاده می‌تواند مضراتی هم داشته باشد که عبارتند از:

باعث تولید گاز و نفخ می‌شود

از نظر فیزیولوژیکی اگر کسی هنگام غذا خوردن ایستاده باشد، با توجه به نیروی جاذبه، خون در پاهایش جمع می‌شود و به همین دلیل روده خون کافی برای هضم غذا دریافت نمی‌کند. این موضوع هضم کربوهیدرات‌ها را مختل کرده و باعث تولید گاز و نفخ می‌شود. علاوه بر این، ایستادن سرعت غذا خوردن و درنتیجه احتمال بلع هوا را افزایش می‌دهد و به همین دلیل گاز زیادی در شکم انباشته می‌شود.

می‌تواند به پرخوری منجر شود

ایستاده غذا خوردن به دلایل مختلف باعث پرخوری می‌شود. اولاً ممکن است حواس شما را پرت کند که در این صورت به دلیل تمرکز نداشتن روی غذا احتمالاً کمتر احساس سیری می‌کنید. ثانیاً وقتی در حالت ایستاده غذا می‌خورید و راه می‌روید، سرعت هضم غذا و سرعت تخلیه‌ی معده بیشتر می‌شود و به همین دلیل زودتر گرسنه می‌شوید.

اینکه بنشینید یا بایستید، تفاوت زیادی در سرعت هضم غذا ایجاد نمی‌کند، اما اگر در حین ایستادن راه بروید، سرعت هضم به‌طرز چشمگیری بیشتر می‌شود. راه رفتن بلافاصله بعد از غذا خوردن باعث خالی شدن معده می‌شود و سرعت هضم غذا را در روده ۳۰ درصد افزایش می‌دهد.

از سوی دیگر، هنگام ایستادن افزایش سرعت غذا خوردن باعث می‌شود غذای شما زودتر تمام شود. هر چقدر زمان بیشتری برای جویدن غذا داشته باشید، احتمال پرخوری کمتر است. نتایج چند مطالعه نشان داده که آهسته غذا خوردن اشتها را کاهش و احساس سیری را افزایش می‌دهد که این موضوع باعث می‌شود در طول یک وعده‌ی غذایی کالری کمتری دریافت کنید. درست است که هنگام ایستادن کمی کالری بیشتری می‌سوزانید، اما این امر نمی‌تواند پرخوری شما را جبران کند.

کلام پایانی

اینکه در هنگام غذا خوردن بایستید یا بنشینید، به خود شما بستگی دارد. در بعضی شرایط ایستاده غذا خوردن مفید و در بعضی شرایط هم مضر است. نکته‌ی مهم این است با نیاز بدن‌تان هماهنگ باشید و هنگام غذا خوردن عجله نکنید و حواس‌تان به چیزی که می‌خورید، باشد. افرادی که غذا خوردن آگاهانه را تمرین می‌کنند، یعنی به‌آرامی و بدون حواس‌پرتی غذا می‌خورند، معمولاً پرخوری نمی‌کنند، از غذای خود لذت بیشتری می‌برند و غذاهای مغذی‌تری را انتخاب می‌کنند.

فواید روغن آلوئه ورا برای مراقبت پوستی

روغن آلوئه ورا به دلیل مجموعه‌ای از فوایدی که برای پوست و مو ارائه می دهد، محبوب شده است. این ترکیبی است که با روغن و عصاره آلوئه ورا ساخته می شود. آلوئه ورا به عنوان یک عنصر در بسیاری از رژیم های زیبایی در فرهنگ های مختلف استفاده شده است.

این روغن مغذی برای رسیدگی به بسیاری از مشکلات پوست و مو استفاده می شود. همچنین به دلیل خواص ترمیم زخم خود شناخته شده است و می تواند به طور موثر نیش پشه را مدیریت کند. اگر می خواهید درباره روغن آلوئه ورا و نحوه تهیه آن و فواید روغن آلوئه ورا برای مراقبت پوستی بیشتر بدانید، این مقاله برای شما می‌تواند مناسب باشد.

روغن آلوئه ورا

روغن آلوئه ورا، روغنی نیست که به طور خالص از گیاه آلوئه ورا استخراج شود. روغن آلوئه ورا از طریق مخلوط کردن ژل آلوئه ورا با یک روغن حامل مثل روغن بادام شیرین، روغن نارگیل یا روغن بنفشه حاصل می‌شود و باعث بهبود خواص آن روغن می‌شود؛ همچنین در این صورت، استفاده کردن آن ساده خواهد بود.

برای تهیه روغن آلوئه ورا، تکه‌های ژلی آلوئه ورا را در روغن حامل باید قرار داد و برای مدت کوتاهی آن را جوشاند یا برای مدت طولانی آن را در روغن حامل قرار داد. روغن حامل بهتر است که یک روغنی باشد که از طریق فرایند پرس سرد تولید شده باشد. علاوه بر روغن حامل، می‌توان به مقدار خیلی کم اسانس روغنی هم اضافه کرد مثل اسانس رز، نعناع فلفلی، اسطوخدوس و … که برای کاربردهای آروماتراپی مناسبند و می‌توانند خواص روغن آلوئه ورا را تقویت کنند.

پیدایش روغن آلوئه ورا

از اوایل دهه 1800، آلوئه ورا (Aloe barbadensis miller) برای درمان بیماری‌های مزمن پوستی، کبودی‌ها، سوختگی‌ها، زخم‌ها و حتی یبوست استفاده می‌شود. این خواص را به برگ های آبدار آلوئه ورا نسبت می دهند. آلوئه ورا از 2 قسمت تشکیل شده است: شیره زرد رنگ و پوست سبز آنها که حاوی آنتراکینون، گلیکوزید، کربوهیدرات و پروتئین است. این دو قسمت معمولاً برای کاربردهای پزشکی با روغن معدنی، شیر، آب و عسل مخلوط می‌شوند.

ترکیبات تشکیل دهنده روغن آلوئه ورا

آلوئه ورا مخزنی از بسیاری از مواد مغذی از جمله ویتامین‌ها، مواد معدنی و آنتی اکسیدان‌ها است. این روغن معجزه آسا از مواد زیر تشکیل شده است:

1. آمینو اسیدها: آلوئه ورا محتوی 20 نوع آمینواسید اساسی است.
2. مواد معدنی: آلوئه ورا سرشار از مواد معدنی است و غنی از مس، منیزیم، سدیم، پتاسیم، منیزیم و کلسیم است.
3. آنتراکینون‌ها: این‌ها عوامل ضد ویروسی هستند که شامل آلوئین، استر اسید سینامیک و آلوئه امودین است.
4. ترکیبات لیپیدی: روغن آلوئه ورا از اسیدهای چرب مانند آراشیدونیک اسید، گاما لینولئیک اسید تشکیل شده است.
5. ویتامین‌ها: روغن آلوئه ورا شامل بسیاری از ویتامین‌ها است که عبارتند از ویتامین C، ویتامین E، ویتامین B1، ویتامین B2 و ویتامین B6.

خواص روغن آلوئه ورا برای پوست

روغن آلوئه ورا دارای اثرات ضد التهابی، ترمیم کننده زخم و ضد میکروبی قوی است. این روغن حاوی ترکیبات محرک رشد مانند گلوکومانان است. این ترکیبات، سنتز کلاژن و سایر عوامل دخیل در ترمیم پوست و رشد مو را تحریک می کنند. از آنجایی که آلوئه ورا سرشار از ویتامین ها و مواد معدنی است، روغن آن ممکن است سلول‌های پوست و موی شما را نیز جوان کند. در ادامه با خواص روغن آلوئه ورا برای پوست بیشتر آشنا می شوید.

مزایای استفاده از روغن آلوئه ورا

روغن آلوئه ورا پوست را مرطوب کرده و از آن محافظت می کند. در صورت استفاده منظم ممکن است رشد مو را تقویت کرده و پوست سر خشک و پوسته پوسته را تغذیه کند.

فواید روغن آلوئه ورا در روشن کردن پوست

گیاه آلوئه ورا حاوی آلوئزین است، ترکیبی که بر رنگ پوست شما تأثیر می گذارد. آلوئزین در تولید ملانین دخالت می کند به طوری که از تولید ملانین جلوگیری می کند تا رنگ پوست روشن شود.

اشعه ماوراء بنفش همچنین باعث ایجاد لکه های تیره و رنگدانه روی پوست می شود. استفاده موضعی از یک ماده غنی از آلوئزین ممکن است باعث کاهش قابل مشاهده در شدت تیرگی لکه‌ها شود.

خاصیت و فواید روغن آلوئه ورا در مرطوب کنندگی و دفع پشه

مخلوطی از ژل آلوئه ورا و روغن زیتون را می توان به عنوان یک دافع موضعی پشه استفاده کرد. مطالعه ای به منظور مشاهده تأثیر روغن آلوئه ورا در پیشگیری از نیش پشه انجام شد. داوطلبانی که این روغن را روی پوست تمیز خود مالیدند، در مقایسه با همتایان خود، گزش پشه کمتری را گزارش کردند. به علاوه آنها پوست نرم‌تر و صاف تری نسبت به قبل داشتند.

بسته به میزان حساس بودنِ پوست‌تان، شما می‌توانید ژل آلوئه ورا و روغن زیتون، به نسبت‌های مختلفی از این اجزا را با هم مخلوط کنید. استفاده از این روغن می تواند از شما در برابر مالاریا، دنگی (dengue) و بیماری‌های انگلی تا میزان خوبی محافظت کند و همچنین پوست شما را تغذیه کند.

در مطالعه‌ای دیده شده که با بالاتر بودن نسبت ژل در آلوئه ورا در روغن آلوئه ورا، تحریک خفیف پوستی و حساس شدن پوست اتفاق می‌افتد.

فواید روغن آلوئه ورا  در درمان آکنه با روغن آلوئه ورا

ژل آلوئه ورا ترکیباتی دارد که خاصیت ضدباکتریایی دارد و می‌تواند وقتی در کنار روغن‌هایی مثل روغن اوسیموم (ocimum oil) یا روغن درخت چای استفاده شود، ضایعات آکنه را تخفیف دهد.

فواید روغن آلوئه ورا در آبرسانی و بهبود چروک پوست

پوست خشک باعث می شود چین و چروک و خطوط ریز بیشتر نمایان شود. کمبود رطوبت در لایه‌های پوست شما باعث پوسته پوسته شدن پوست با منافذ کوچک می شود. این حساسیت پوست شما را بدتر می‌کند و حتی ممکن است منجر به پسوریازیس شود.

آلوئه ورا حاوی موکوپلی ساکاریدهایی است که رطوبت را در پوست شما به دام می‌اندازد. استفاده از کرم/لوسیون/روغن مبتنی بر ژل آلوئه ورا، یکپارچگی پوست حساس و خشک را بهبود می‌بخشد.

تولید الیاف کلاژن و الاستین را تحریک می کند و پوست شما را الاستیک تر، حجیم تر، نرم تر و جوان تر می کند.

فواید روغن آلوئه ورا در ترمیم نواحی استرچ مارک (stretch mark)

نواحی استرچ مارک، ترک‌های ناشی از افزایش یا کاهش ناگهانی وزن است. استرچ مارک یا استریا (striae)، اسکارهای طولانی با نازک شدن زیرین پوست هستند. حاملگی، تغییر وزن سریع، وزنه برداری و کشش مداوم پوست معمولاً باعث ایجاد آنها می شود. استریا می تواند باعث مشکلات روانی و جنسی شود. معمولا هیچ استراتژی یا رژیم دارویی مشخصی برای درمان استرچ مارک‌ها وجود ندارد. استفاده از کرم‌های مبتنی بر استروئید می تواند یک راه حل موقت و خطرناک باشد. با این حال، ژل آلوئه ورا با روغن های حامل در طب جایگزین مورد توجه قرار می گیرد.

روغن‌ ژل آلوئه ورا بر پایه روغن بادام شیرین، خارش و قرمزی ترک های پوستی را کنترل می کند. استفاده موضعی از آن همچنین می تواند از گسترش استریا در شکم، به ویژه در زنانی که باردار نیستند، جلوگیری کند. گرچه استفاده از روغن آلوئه ورا پایه بادام شیرین، برای مرطوب کنندگی، آبرسانی، و ترمیم پوست هم موثر است.

آیا استفاده از روغن آلوئه ورا ایمن است؟

روغن آلوئه ورا برای استفاده‌ی موضعی کاملاً ایمن است. البته گاهی پیش می‌آید که افراد به روغن حامل حساسیت داشته باشند یا باعث اتفاقات ناخواسته شود؛ مثلاً اگر روغن حامل، روغن نارگیل باشد، ممکن است باعث کومودون زایی (جوش‌های صورت) شود، اما برای دست و بدن مسئله‌ای معمولاً ندارد. بنابراین از جمله روغن‌های مناسب که کومودون زایی ندارد، روغن بادام شیرین و روغن آفتابگردان است که روغن آفتاب گردان گزینه مقرون به صرفه‌تری است؛ ولی روغن بادام شیرین خیلی با کیفیت‌تر خواهد بود.