لوله ی آزمایشگاهی چیست؟

لوله ی آزمایشگاهی یکی از شیشه آلات پرکاربرد تجهیزات آزمایشگاهی است که با توجه به کاربرد آن، در اندازه های مختلفی ساخته می شود. لوله ی آزمایشگاهی یا لوله ی نمونه، یک لوله ی باریک و بلند است که یک سر آن باز و سر دیگر آن به صورت محدب بسته شده است. این سر بسته از جنس شیشه یا پیرکس می باشد.

انواع لوله های آزمایشگاهی

۱- لوله ی آزمایشگاهی کشت: لوله ی کشت معمولا از جنس پلاستیک شفاف مانند پلی پروپلین ساخته می شود و در آزمایشگاه زیست شناسی برای نگهداری ارگان های زنده مانند باکتری ها، کپک ها و .. استفاده می شود. در پزشکی نیز برای نگهداری خون مورد استفاده قرار می گیرد.

۲-لوله ی آزمایشگاهی شیشه ای: شیشه در برابر گرما و خوردگی مقاومت بیشتری دارد. به همین دلیل معمولا لوله های آزمایشگاهی از شیشه مانند بوروسیلیکات (پیرکس) ساخته می شود. از این لوله های شیشه ای برای گرم کردن و روی شعله قرار دادن به صورت مستقیم استفاده می شود.

۳- لوله آزمایشگاهی جوش: برای جوشاندن مایعات از لوله های بزرگ تری استفاده می شود که به لوله ی جوش معروف است.

۴- لوله ی آزمایشگاهی مخروطی: از لوله های مخروطی شکل برای سانتریفیوژ استفاده می شود.

انواع لوله های آزمایشگاهی خون گیری

۱- لوله های آزمایشگاهی ساده: این نوع لوله ها هیچ گونه ماده ی ضد انعقاد، ژل، سرم و … ندارند. کاربرد این نوع لوله ها فقط برای اسپکتومتری است.

۲- لوله های آزمایشگاهی بدون خلاء: این نوع لوله ها داری سرم (فعال کننده لخته)، ژل (SST) و ماده ی ضد انعقاد (EDTA) می باشد.

۳- لوله های آزمایشگاهی خلاء: خون گیری با این نوع لوله ها مزیت های بسیاری را به همراه دارد. بنابراین باعث شده است تا ساخت این نوع لوله ها بسیار رایج شود.

برای خون گیری با این روش از سر سوزن های خون گیری و هلدر استفاده می شود.

اجزای لوله های خون گیری

به طور کلی همه ی لوله های جمع آوری خون شامل سه بخش اصلی اند: دیواره ی لوله، سورفکتانت و درپوش لاستیکی که بر اساس کاربردی که دارند، رنگ درپوش ها متفاوت است.

افزودنی های مختلف در لوله های خون گیری

ضد انعقاد برای جلوگیری از لخته شدن، سرم برای روان کردن لخته و ژل های پلیمری برای جداسازی لخته یا سلول های خونی یا پلاسما.

انواع لوله های آزمایشگاهی خلاء

۱- لوله ی زرد (لوله ی اسید دکستروز ACD)

شامل فعال کننده و ژل پلیمری ست. برای جداسازی سرم از نمونه استفاده می شود و در آزمایشگاه های ایمونولوژی، سرولوژی و مطالعات DNA کاربرد دارد.

۲- لوله ی قرمز (لوله ی سرم serum)

شامل فعال کننده لخته یا همان سرم می باشد. برای جداسازی سرم از نمونه مورد استفاده قرار می گیرد و در ایمونولوژی، سرتولوژی و … کاربرد دارد.

۳- لوله ی بنفش (EDTA)

شامل ماده ی ضد انعقاد اتیلن دی آمین تترا استیک اسید است. در هماتولوژی، ایمونولوژی و بانک خون کاربرد دارد.

۴- لوله ی طلایی

شامل ژل پلیمری و فعال کننده لخته می باشد. در سرتولوژی، ایمونولوژی و آزمایشات HIV کاربرد دارد.

۵- لوله ی نارنجی (ترومبین)

شامل فعال کننده لخته می باشد و در بررسی سرم در آزمایشات بیوشیمی کاربرد دارد.

۶- لوله ی آبی (لوله ی سیترات Geagulation)

شامل ماده ی ضد انعقاد سدیم سیترات است. در آزمایشگاه های انعقادی مانند فیبرینوژن کاربرد دارد.

۷- لوله ی سبز (‌PST)

شامل ماده ضد انعقاد هپارین و ژل پلیمری است. برای جداسازی خون و پلاسما مورد استفاده قرار میگیرد و در آزمایشگاه های بیوشیمی کاربرد دارد.

۸- لوله ی مشکی (Glucose)

شامل ماده ی ضد انعقاد سدیم فلوراید است. برای اندازه گیری گلوکز خون در پلاسما مورد استفاده قرار می گیرد.

گیره ی لوله ی آزمایشگاهی

گیره ی لوله برای جا به جایی و گرفتن لوله بر روی شعله و نگهداری لوله مورد استفاده قرار می گیرد. این وسیله شکل و جنس های مختلفی دارد. در انتهای این گیره، فنری وجود دارد که باعث باز و بسته شدن و استفاده ی آسان از آن می شود.

از ویژگی های لوله می توان به شکل و جنس متفاوت آن اشاره کرد. موارد استفاده آن شامل نگهداری لوله و جا به جایی لوله ی داغ می باشد.

رک آزمایشگاهی چیست؟

رک و یا جای لوله های آزمایشگاهی، یکی از وسایل خیلی مهم برای نگهداری لوله ها می باشد. این رک ها باعث حمل آسان و مطمئن نمونه ها می باشد به گونه ای که به آنها آسیب نرسد. جنس این رک ها با توجه به شرایط مانند دما و نمونه، می‌تواند فلزی، پلاستیکی و یا از جنس پلی پروپلین باشد .

از ویژگی های رک های آزمایشگاهی می توان به ابعاد مختلف آن، نگهداری و حمل و نقل آسان و قابلیت تمیز کردن آسان  اشاره کرد.

موارد استفاده از آن نگهداری انواع لوله ها، قابل استفاده در اتوکلاو و قابل استفاده در انواع آزمایشگاه می باشد.

شست و شوی لوله ی آزمایشگاهی

بعد از آن که نمونه از لوله آزمایشگاهی خارج شد، باید بلافاصله شسته و آبکشی شود و نباید مواد داخل آن به مدت طولانی در آن بمانند، چون ممکن است ایجاد باکتری و حتی باعث واکنش شیمیایی شود. همچنین باید هنگام شستشو ایمنی به خوبی رعایت شود. برای از بین رفتن باکتری ها و میکروب ها، باید ظروف را به خوبی ضدعفونی کنید و بعد از آن چندین بار آب بکشید. یکی از ماده های ضد عفونی کننده پر کاربرد کلریدریک اسید ۵% می باشد.

برای این کار لوله ی آزمایش را مدتی در اسید قرار دهید و بعد به خوبی آبکشی کنید.

همچنین وسایل شیشه ای نو که قبلاً از آن استفاده نشده را نیز به خوبی بشویید و بعد آبکشی کنید. برای اینکار از اسید کلریدریک ۱% استفاده کنید و چندین بار آب بکشید. برای اینکه مطمئن شوید وسیله به خوبی تمیز شده است یا نه، آن را در آب مقطر خنثی اتوکلاو کرده و بعد از آنPH آب را اندازه گیری کنید. اگر PH آب بالا بود، آن را دوباره در اسید قرار دهید.

همچنین برای شست و شوی لوله می توانید از “برس لوله” استفاده کنید.

برس لوله دارای یک سر پلاستیکی یا مصنوعی، دسته ای فلزی همراه با یک حلقه در انتهای آن و موی حیوان می باشد که در قطر های مختلف به فروش می رسد.

از ویژگی های برس می توان به مقاوم بودن در برابر اسید و مواد شیمیایی خورنده اشاره کرد.

جمع بندی انواع لوله های آزمایشگاهی

لوله ی آزمایشگاهی یکی از وسایل پرکاربرد برای نمونه گیری خون و … در آزمایشگاه ها می باشد. این لوله ها در سایز ها و طرح های متفاوتی ساخته می شود که هر کدام کاربرد خاصی دارند. وسایل جانبی لوله های آزمایشگاهی مانند رک، گیره و برس لوله، کار با لوله های آزمایشگاهی را بسیار راحت تر کرده اند.

در این مقاله ما شما را با ویژگی های مختلف لوله های آزمایشگاهی آشنا کردیم. امیدواریم مفید بوده باشد.

افسردگی در کودکان؛ علائم، دلایل، انواع و روش‌های درمان

افسردگی با مشکلات عاطفی روزمره‌ای که کودکان در طول رشد خود از آن رنج می‌برند، متفاوت است. فقط به این دلیل که کودک غمگین به‌نظر می‌رسد، نمی‌توان گفت که افسردگی قابل توجهی دارد. اما اگر غم و اندوه او مداوم شود یا در فعالیت‌های عادی اجتماعی‌، علایق او، کارهای مدرسه یا زندگی خانوادگی تداخلی دیده شود، ممکن است کودک افسردگی داشته باشد. به خاطر داشته باشید که اگرچه افسردگی یک بیماری جدی است، اما قابل درمان است. در این مطلب قرار است درباره‌ی افسردگی در کودکان، چگونگی تشخیص آن و راهکارهای کلیدی صحبت کنیم.

چگونه می‌توانم تشخیص دهم که کودک من افسرده است؟

علائم افسردگی در کودکان متفاوت است. این بیماری معمولاً تشخیص داده نمی‌شود و در نتیجه برای درمان آن هم اقدامی نمی‌شود. زیرا علائم آن مشابه تغییرات عاطفی و روانی طبیعی در طی یک دوره بروز می‌کند و سپس از بین می‌رود. مطالعه‌های اولیه‌ی پزشکی در رابطه با این بیماری، روی «افسردگی ماسکه» متمرکز بود. شرایط کودک در این نوع افسردگی با تغییرات رفتاری، عصبانیت و خشونت در حین انجام فعالیت همراه است.

در بسیاری از خردسالان، افسردگی با علائمی مثل غمگین بودن یا کم‌حوصلگی همچون بزرگسالان خودش را نشان می‌دهد. در واقع علائم اولیه‌ی افسردگی به صورت غم، احساس ناامیدی و تغییرات خلق‌وخوی بروز می‌‌کند.

علائم و نشانه‌های افسردگی در کودکان

• بروز کلافگی و بدخلقی یا عصبانیت
• احساس ناامیدی به صورت همیشگی
• تمایل به کناره‌گیری اجتماعی
• حساسیت بیش از حد در مقابل طردشدگی
• تغییرات در اشتها شامل کم یا زیاد شدن
• تغییرات در خواب شامل بی‌خوابی یا خواب بیش از حد
• فریادها یا گریه‌های پر سر و صدا
• بروز مشکل در تمرکز
• خستگی و انرژی پایین
• احساس گناه یا بی‌ارزش بودن
• اختلال در تفکر یا تمرکز
• افکار مرگ یا خودکشی داشتن
• ناله و شکایت از دردهای جسمی (همچون معده‌درد و سردرد که به درمان پاسخ نمی‌دهند.)
• مشکل در حین انجام فعالیت‌های خانگی یا فعالیت‌های مشترک با دوستان
• مشکل در زمان انجام کارهای مرتبط با مدرسه، فعالیت‌های فوق‌برنامه و دیگر سرگرمی‌ها و علاقمندی‌ها

آیا همه‌ی این علائم با هم بروز می‌کنند؟

همه کودکان در یک زمان همه‌ی این علائم را ندارند. در واقع، بیشتر بچه‌ها در زمان‌ها و شرایط مختلف، علائم متفاوتی را از خود بروز می‌دهند. اگرچه بعضی از کودکان ممکن است در محیط‌های ساختاریافته با روال و برنامه‌ی منظم، همچنان رفتار ظاهری خوبی داشته باشند، اما بیشتر کودکان مبتلا به افسردگی شدید، واکنش‌هایی همچون تغییرات قابل توجه در فعالیت‌های اجتماعی، بی‌علاقگی به مدرسه، عملکرد ضعیف تحصیلی یا تغییر در شکل ظاهری از خود بروز می‌دهند. همچنین کودکان افسرده ممکن است به سمت مصرف الکل یا مواد مخدر کشیده شوند و خطر وقوع این رفتار نابه‌هنجار در سنین بزرگ‌تر از ۱۲ سال بیشتر است.

اگرچه اقدام به خودکشی در کودکان زیر ۱۲ سال تقریبا نادر است، اما خردسالان افسرده هم ممکن است دست به خودکشی بزنند یا در زمان ناراحتی و عصبانیت شدید، بدون فکر و در یک لحظه این کار را انجام دهند. آمار اقدام به خودکشی در دختران بیشتر است، اما پسران در صورت اقدام به انجام این کار، واقعا خود را می‌کشند!

کودکانی که سابقه‌ی خشونت خانگی، سوءمصرف الکل، سواستفاده‌های جسمی و جنسی دارند، احتمال اقدام به خودکشی در آن‌ها بیش از دیگران است.

چه عواملی باعث افسردگی در کودکان می‌شود؟

افسردگی در کودکان همچون بزرگسالان می‌تواند ناشی از مجوعه‌ی عوامل مرتبط با مشکلات سلامت جسمی، وقایع زندگی، سابقه‌ی خانوادگی، شرایط محیطی، آسیب‌پذیری‌های وراثتی و ژنتیکی و اختلالات بیوشیمیایی باشد. افسردگی خلق‌و‌خویی گذرا نیست و هرگز بدون درمان مناسب از بین نمی‌رود.

کدام کودکان بیشتر در معرض ابتلا به افسردگی هستند؟

کودکانی که سابقه‌ی بیماری افسردگی در خانواده‌ی آن‌ها وجود دارد یا والدینی افسرده دارند، زودتر از دیگر کودکان می‌توانند به این بیماری مبتلا شوند. همچنین کودکانی که در خانواده‌های آشفته و ناسازگار متولد می‌شوند و نوجوانانی که مواد مخدر یا الکل مصرف می‌کنند، بیش از دیگران در معرض خطر ابتلا به افسردگی قرار دارند.

چگونه افسردگی در کودکان تشخیص داده می‌شود؟

اگر علائم افسردگی در کودک شما حداقل دو هفته طول کشید، برای آنکه مطمئن شوید مشکلات جسمی باعث بروز این علائم نشده است، حتما با کودکتان به مطب پزشک مراجعه کنید.

در این مواقع مشاوره با یک متخصص بهداشت روان که در زمینه‌ی مشکلات کودکان صاحب نظر است هم بسیار توصیه می‌شود. به یاد داشته باشید که متخصص کودکان ممکن است نیاز بداند که باید تنها با فرزند شما صحبت کند.

ارزیابی سلامت روان باید شامل مصاحبه با والدین یا قیم، فرزندان و هر آزمایش روانشناختی ضروری دیگر باشد. اطلاعات معلمان، دوستان و همکلاسی‌ها برای مشخص شدن این که علائم در طول فعالیت‌های روزانه ثابت است یا تغییر قابل توجهی نسبت به رفتار قبلی دارد، می‌تواند مفید باشد.

هیچ آزمایش پزشکی یا روانی خاصی وجود ندارد که بتواند افسردگی را به‌وضوح نشان دهد، اما ابزارهایی مانند پرسش‌نامه، هم برای کودک و هم برای والدین، همراه با اطلاعات شخصی، می‌توانند در تشخیص افسردگی کودکان بسیار کمک‌کننده باشند. گاهی جلسات درمانی و پرسش‌نامه‌ها می‌توانند مشکلات دیگری را که منجر به افسردگی می‌شوند، مانند اختلال بیش‌فعالی، اختلال رفتاری و وسواس را کشف کنند.

گزینه‌های درمان چیست؟

گزینه‌های درمانی برای کودکان مبتلا به افسردگی مانند بزرگسالان شامل مشاوره‌های روان‌درمانی و دارو است. پزشک کودک شما ممکن است، ابتدا روان‌درمانی را پیشنهاد کند و در صورت حاصل نشدن پیشرفت چشمگیر، داروی ضد افسردگی را تجویز کند. مطالعات انجام‌شده نشان داده است که ترکیبی از روان‌درمانی و داروهای ضد افسردگی بیشترین تأثیر را در درمان این بیماری دارد.

درمان کودکانی که اختلال دوقطبی دارند

کودکان مبتلا به اختلال دوقطبی معمولاً با روان‌درمانی و ترکیبی از از داروهای ضد افسردگی و تثبیت‌کننده‌ی خلق‌وخو تحت درمان قرار می‌گیرند. داروهای ضد افسردگی باید با احتیاط استفاده شوند، زیرا می‌توانند باعث بروز اختلالات روانی، رفتارهای غیرطبیعی یا بیش‌فعالی در کودکان مبتلا به دوقطبی شود. مدیریت مصرف داروهای کودک بخشی از یک برنامه‌ی مراقبت کلی است و در این برنامه جلسه‎‌های روان‌درمانی و مراقبت‌های اولیه گنجانده شده است.

سازمان غذا و داروی آمریکا هشدار می‌دهد که داروهای ضد افسردگی ممکن است، خطر افکار و رفتارهای خودکشی و سایر اختلالات روانپزشکی را در کودکان و نوجوانان مبتلا به افسردگی افزایش دهد. سؤالات و نگرانی‌های خود را درباره‌ی عوارض دارو و نحوه‌ی درمان کودکتان با پزشک او درمیان بگذارید و از نزدیک وضعیت کودکتان را از طریق پزشک و درمانگر او پیگیری کنید.

وظیفه‌ی شما به‌عنوان والدین کودک افسرده چیست؟

مطالعات نشان می‌دهد که در حال حاضر سن بروز اولین نشانه‌های افسردگی در کودکان نسبت به سال‌های گذشته، پایین آمده است. افسردگی در کودکان مانند بزرگسالان ممکن دوباره به زندگی کودک برگردد. افسردگی معمولا به همراه بیماری‌های جسمی خودش را نشان می‌دهد. همچنین این بیماری ممکن است مقدمه‌ای برای ابتلا به بیماری‌های جدی روانی در دوره‌های بعدی زندگی باشد. بنابراین تشخیص، درمان‌زودرس و نظارت دقیق بر بیماری بسیار مهم است.

به‌‌عنوان والدین، گاهی ​​انکار ابتلای کودک شما به افسردگی آسان‌تر است. شما ممکن است به دلیل رفتارهای خجالت‌آور اجتماعی نسبت به بیماری‌های روانی، درخواست کمک برای کودکتان را به تعویق بیندازید. در واقع درک افسردگی و اهمیت پیگیری و اقدام برای درمان به موقع آن توسط والدین بسیار مهم است تا کودک از نظر جسمی و روحی زندگی سالمی داشته باشد. همچنین مهم است که درباره‌ی تأثیرات افسردگی کودکتان در دوران بلوغ و بزرگسالی آگاه باشید.

زنگ خطر خودکشی در کودکان افسرده

والدین باید نسبت به علائمی که نشان می‌دهد فرزندشان در معرض خطر خودکشی است، بسیار هوشیار باشند.

علائم هشدار دهنده‌ی بروز رفتار خودکشی در کودکان

• بروز بسیاری از علائم افسردگی مثل تغییر در اشتها، خوابیدن و فعالیت‌ها
• انزوای اجتماعی از جمله تمایل به فاصله‌ گرفتن از خانواده
• صحبت‌هایی درباره‌ی خودکشی، ناامیدی یا درماندگی
• افزایش رفتارهای نامطلوب جنسی و اخلاقی
• افزایش رفتارهای مخاطره‌آمیز
• تکرار در انجام حوادث ناگوار
• مصرف مواد مخدر و الکل
• تمرکز روی مضامین بیمارگونه و منفی
• صحبت درباره‌ی مرگ
• افزایش گریه یا کاهش واکنش‌های عاطفی
• دور ریختن و گذشتن از لوازم شخصی

در آخر

اگر به بروز افسردگی در کودک یا نوجوان خود مشکوک شده‌اید، وقت بگذارید و به نگرانی‌های او گوش دهید. حتی اگر از نظر شما مشکل واقعا نگران‌کننده نیست، به یاد داشته باشید که ممکن است برای آن‌ها بسیار جدی باشد. بسیار مهم است که با کودکتان ارتباط قوی داشته باشید و این رابطه را حفظ کنید؛ حتی اگر او تمایل به عقب‌نشینی و سکوت داشته باشد!

سعی کنید از نصیحت کردن کودک خود دوری کنید و در عوض شنونده‌ای خوب و صمیمی باشید. زیرا در طی این شنیدن‌ها ممکن است درباره‌ی مسائلی که سبب ایجاد مشکل شده است، اطلاعات بیشتری به‌دست آورید. اگر در مقابل کودکتان بیش از حد احساس ناتوانی می‌کنید و قادر نیستید به مشکلات او برسید، حتما از یک متخصص کمک بگیرید.

تاریخ انقضا در محصولات غذایی؛ توصیه‌هایی برای تشخیص سلامت و نگهداری

همه ما تاریخ انقضا درج‌شده روی محصولات غذایی و بهداشتی را دیده‌ایم؛ معنای این تاریخ واقعا چیست؟ بیشتر افراد به این تاریخ رجوع می‌کنند که بفهمند باید آن محصول را نگه‌ دارند یا دور بریزند. با این حال، عددی که روی محصولاتی مانند نان یا شیر می‌بینید الزاما به‌معنی سالم یا فاسدبودن آنها نیستند. برای اطلاع از معنای واقعی تاریخ انقضا و زمان مناسب مصرف مواد غذایی مختلف، تا پایان این مقاله همراهمان باشید.

معنی تاریخ انقضا محصولات غذایی چیست؟

تاریخ‌هایی که روی بسته‌بندی محصولات غذایی می‌بینید، معمولا مربوط به زمان فاسدشدن غذا نیستند. در واقع این تاریخ به شما می‌گوید که این محصول غذایی تا چه هنگام بهترین مزه و بافت خود را حفظ می‌کند. به‌گفته سازمان غذا و داروی آمریکا (FDA)، کارخانه‌ها مجبور به چاپ تاریخ انقضا روی بسته‌بندی نیستند و این کار تصمیم کارخانه‌ها برای نشان‌دادن بهترین زمان برای مصرف محصولشان است.

ممکن است روی بسته‌بندی‌ها کلمه‌های دیگری نیز ببینید که معانی متفاوتی دارند. با دانستن معنی این کلمه‌ها، بهتر می‌توانید تشخیص دهید که غذای شما تا چه زمان قابل‌استفاده است. در ضمن اگر مواد غذایی را به‌خوبی نگهداری کنید، شاید پس از تاریخ چاپ‌شده روی بسته‌بندی نیز قابل‌استفاده باشد. در ادامه، معنی کلمه‌هایی را توضیح می‌دهیم که ممکن است برای نشان‌دادن زمان روی بسته‌بندی درج شوند.

۱. تاریخ بسته‌بندی

کارخانه‌ها و عمده‌فروش‌ها از تاریخ بسته‌بندی استفاده می‌کنند تا موجودی کالاهای خود را ردیابی کنند. موادی که تاریخ بسته‌بندی دارند معمولا عبارت‌اند از:

• محصولات کنسروی؛
• بیسکویت ترد؛
• کلوچه؛
• ادویه‌ها.

ممکن است مواد غذایی با بسته‌بندی مناسب تا ماه‌ها یا حتی سال‌ها پس از این تاریخ قابل‌مصرف باشند. بسته‌های نامطمئن معمولا سوراخ، فرورفتگی یا برآمدگی دارند.

۳. تاریخ انقضا

پس از تاریخ انقضا محصول غذایی، دیگر نباید آن را استفاده کرد. معمولا این مواد غذایی تاریخ انقضا دارند:

• شیرخشک نوزادان؛
• غذای بچه؛
• ویتامین‌ها؛
• داروهای بدون نسخه؛
• پودر کیک آماده؛
• بکینگ پودر؛
• پکتین.

این محصولات تاریخ انقضا دارند، زیرا ممکن است پس از تاریخ ذکرشده دیگر عملکرد خود را نداشته باشند. مثلا ممکن است مخمر اثربخشی اولیه را نداشته باشد. همچنین امکان دارد داروها تأثیر اصلی خود را نگذارند. کیک‌های از پیش آماده و مرباها هم ممکن است بافتشان تغییر کند.

هرچند در کشور ما رایج نیست، در دیگر کشورهای جهان ممکن است تاریخ‌های دیگری هم روی بسته‌بندی خوراکی‌ها و نوشیدنی‌ها درج شود، ازجمله:

۱. تاریخ فروش

معمولا تاریخ فروش روی بسته‌بندی محصولات یخچالی درج می‌شود. فروشگاه‌ها از این تاریخ می‌فهمند که چه زمان باید محصول را از قفسه‌های فروشگاه جمع‌آوری کنند. البته غذا حتی پس از تاریخ فروش نیز قابل‌استفاده است. مثلا محصولات لبنی تا ۱ هفته پس از تاریخ فروش خود قابل‌استفاده هستند. تخم‌مرغ را هم می‌شود ۳ تا ۵ هفته پس از تاریخ فروش مصرف کرد. بعضی مواد غذایی که تاریخ فروش دارند عبارت‌اند از:

• شیر؛
• ماست؛
• خامه؛
• تخم‌مرغ؛
• گوشت؛
• سالادهای آماده.

۲. تاریخ مصرف

یعنی محصول تا این تاریخ بهترین کیفیت خود را دارد. تولیدکننده‌ها این تاریخ را برای محصولات غذایی تعیین می‌کنند. ممکن است محصول حتی پس از این تاریخ نیز قابل‌استفاده باشد.

۳. تاریخ تضمین کیفیت

تولیدکنندگان و عمده‌فروش‌ها از این اصطلاح برای محصولاتی استفاده می‌کنند که عمر طولانی دارند. این محصولات غذایی را می‌توان پس از تاریخ تضمین کیفیت نیز استفاده کرد، اما ممکن است طعم یا بافت خود را از دست بدهند. در نظر داشته باشید که کیفیت با امنیت یکسان نیست. غذاهایی که تاریخ تضمین کیفیت دارند عبارت‌اند از:

• پاستای نیمه‌آماده؛
• سوپ نیمه‌آماده؛
• وسایل کیک‌پزی؛
• غلات صبحانه؛
• کره بادام‌زمینی؛
• مایونز.

راهنمای کلی نگهداری مواد غذایی

هنگامی که غذا وارد خانه شما می‌شود، تا زمان مشخصی سالم می‌ماند. تاریخ درج‌شده روی بسته‌بندی تخمینی از این زمان است. تقریبا ۹۰درصد افراد معنی عبارت‌های مربوط به تاریخ انقضا را درست نمی‌دانند و موادی را دور می‌اندازند که هنوز قابل‌استفاده هستند یا می‌توان در فریزر نگهشان داشت.

بسته به شیوه نگهداری، ممکن است مواد غذایی زودتر یا دیرتر از تاریخ درج‌شده روی بسته خراب شود:

• می‌توان شیر را ۷ روز در یخچال نگهداری کرد. بهتر است آن را عقب یخچال بگذارید که سردترین قسمت است.
• تخم‌مرغ را می‌توان ۳ تا ۵ هفته استفاده کرد. بهتر است تخم‌مرغ را هم مانند شیر عقب یخچال نگهداری کرد.
• گوشت چرخ‌کرده و مرغ را می‌توان ۱ تا ۲ روز در یخچال نگهداری کرد. اگر قصد دارید در آینده از آنها استفاده کنید، بلافاصله آنها را در فریزر بگذارید.
• می‌توان گوشت و مرغ پخته را ۳ تا ۴ روز درون یخچال نگهداری کرد.
• کالباس پیش از بازشدن تا ۲ هفته و پس از بازشدن ۳ تا ۵ روز قابل‌استفاده است.
• برنج خشک یا پاستا را می‌توان ۱ تا ۲ سال درون کابینت نگهداری کرد و پس از پختن فقط ۳ تا ۴ روز در یخچال سالم می‌مانند.
• میوه کنسروی را می‌توان ۱۲ تا ۱۸ ماه درون کابینت نگهداری کرد. پس از بازشدن کنسرو، فقط ۵ تا ۷ روز درون یخچال قابل‌نگهداری است.

چه مدت پس از تاریخ انقضا می‌توان از مواد غذایی استفاده کرد؟

اطلاعات مربوط به تاریخ انقضا و زمان تولید و مصرف که روی بسته‌بندی محصولات درج می‌شوند، الزاما زمان دورانداختن مواد غذایی نیست. دانستن این مسئله باعث می‌شود تصمیم‌های بهتری درباره امنیت و تازگی مواد غذایی بگیرید و با حس چشایی، بینایی، بویایی یا حتی لامسه خود این کار را انجام دهید.

می‌توانید سلامت ماده غذایی را با این کارها بسنجید:

• تلاش برای دیدن کپک یا تغییر رنگ؛
• احساس بوی عجیب؛
• جنس و سفتی محصول؛ (مثلا گوشت فاسد معمولا حس لزجی را به دست شما منتقل می‌کند و محصولات در حال گندیدن عموما نرم هستند.)
• مزه عجیب. (اگر غذا مزه‌ای غیرعادی مثل ترشی داشته باشد، بهتر است آن را نخورید.)

همان‌طور که در راهنمای نگهداری گفتیم، می‌توانید غذاهای مختلف را برای مدت مشخصی پس از تاریخ انقضایشان نگه دارید. البته در این شرایط باید به نشانه‌های فاسدشدن نیز دقت کنید. خوب است بدانید که بعضی غذاهای خشک مانند جو، پاستا یا برنج تا ماه‌ها یا حتی سال‌ها پس از تاریخ انقضا خود سالم می‌مانند.

خطرات نگه‌داشتن غذا پس از تاریخ انقضا

بیشتر تاریخ انقضاها مربوط به مدت امن‌بودن مواد غذایی نیستند و نشان‌دهنده مدتی هستند که کیفیت مطلوب را دارند، پس خطر اصلی خوردن غذایی با تاریخ انقضای گذشته این است که بالاترین کیفیت را نداشته باشد. مثلا سبزیجات کنسروی که تاریخ انقضایشان گذشته است ممکن است نرم شده باشند یا میوه‌های منجمد ممکن است طعم اصلی خود را نداشته باشند.

البته زمان نقشی اساسی در سلامت مواد غذایی دارد. خطراتی نیز برای خوردن غذاهایی که تاریخ انقضایشان گذشته است وجود دارد و هرچقدر زمان بیشتری بگذرد، این خطر بیشتر می‌شود. بنا به گفته مرکز کنترل و پیشگیری بیماری آمریکا (CDC)، از هر ۶ نفر آمریکایی ۱ نفر در سال دچار مسمومیت غذایی می‌شود و حدود ۳۰۰۰ نفر جان خود را از دست می‌دهند. باکتری‌های خطرناکی روی غذاها رشد می‌کنند و موجب این بیماری‌ها و عوارض می‌شوند. اگر وجود کپک یا بوی ناخوشایند موجب شد به فساد غذا شک کنید، آن را دور بیندازید.

چگونه می‌توان از هدرشدن غذا جلوگیری کرد؟

هیچ‌کس دلش نمی‌خواهد غذاهای سالم را دور بیندازد، اما بسیاری از افراد عادت دارند غذاهای قابل‌مصرف را هدر دهند. طبق آمار سازمان غذا و داروی آمریکا، حدود ۳۰ تا ۴۰درصد مواد غذایی دور ریخته می‌شوند. می‌خواهید بدانید که چگونه می‌توانید از مواد غذایی خود بیشترین بهره را ببرید؟ در ادامه راهکارهایی را مطرح کرده‌ایم.

۱. برای وعده‌های خود برنامه‌ریزی کنید

می‌توانید برنامه‌‌ریزی وعده‌های غذایی را به بخش ثابتی از زندگی خود تبدیل کنید. حتی می‌توانید این کار را با کمک نرم‌افزارها انجام دهید. با دانستن غذاهایی که قرار است در هفته آماده کنید، می‌دانید که دقیقا به چه اقلامی نیاز خواهید داشت. این امر از خرید بیش‌ از حد مواد غذایی پیشگیری می‌کند.

۲. مواد غذایی را به‌ترتیب خرید مصرف کنید

حتما مواد غذایی رو به خرابی یا پیش‌تر خریده‌شده را زودتر مصرف کنید. حتی می‌توانید خوراکی‌ها را به این ترتیب در یخچال یا کابینت‌های خود بچینید، یعنی مواد غذایی با عمر طولانی‌تر را در عقب و موادی با عمر کوتاه‌تر را جلوتر قرار دهید.

معمولا فروشگاه‌ها نیز از این روش برای چیدن مواد غذایی استفاده می‌کنند، پس موادی که عقب قفسه‌ها هستند عمر مفید بیشتری دارند.

۳. مواد غذایی را در فریزر نگه دارید

هنگامی که مواد غذایی در دسترس شما بیشتر از مقدار نیازتان است، می‌توانید آن را در فریزر قرار دهید تا مدت بیشتری قابل‌استفاده باشد. اگر مقدار زیادی میوه دارید، می‌توانید آنها را برای استفاده آینده در فریزر قرار دهید. همچنین می‌توانید این کار را با گوشت تازه و بعضی سبزیجات انجام دهید. حتی محصولات لبنی مانند شیر و انواع پنیر نیز با قرارگرفتن در فریزر عمر طولانی‌تری خواهند داشت.

سخن پایانی

توجه به تاریخ انقضا و اطلاعات مربوط به زمان تولید و مصرف، روش خوبی برای پی‌بردن به کیفیت مواد غذایی است، اما الزاما بهترین روش برای پی‌بردن به سالم‌بودن آنها نیست. می‌توانید برای پی‌بردن به سلامت مواد غذایی از حس بینایی، بویایی، چشایی و لامسه خود استفاده کنید. همچنین خوب است که زمان حدودی سالم‌ماندن مواد غذایی پس از تاریخ انقضای آنها را نیز بدانید.

از هر ۵ نفر بازمانده‌ی کووید یک نفر درگیر کووید طولانی مدت می‌شود!

بر اساس مطالعه‌ی صورت گرفته توسط مرکز کنترل و پیشگیری از بیماری‌ها در ایالات متحده‌ی آمریکا، از هر پنج بزرگسال، بیش از یک نفر که از بیماری کووید ۱۹ (COVID-19) بهبود یافته است، ممکن است به یک بیماری طولانی‌مدت و مرتبط با عفونت‌های ویروسی مبتلا شود.

علائم کووید طولانی مدت در گروه‌های مختلف به چه شکل است؟

به طور کلی علائم و تبعات پس از کووید را می‌توان شامل درگیری قلب و عروق قلبی، ریه، کلیه‌ها، دستگاه گوارش، عصبی و سلامت روان دانست. در همین راستا و طبق بررسی‌های انجام شده، بازماندگان بیماری کووید در مقایسه با افراد سالم (افرادی که به ویروس کووید آلوده نشدند!) تقریبا دو برابر خطر ابتلا به بیماری‌های تنفسی و ریوی از جمله آمبولی ریه را داشتند. همچنین رایج‌ترین علائمِ پس از کووید، شامل مواردی با مشکلات تنفسی و دردهای اسکلتی و عضلانی بود.

در میان بازماندگان کووید، افراد ۱۸ تا ۶۴ ساله بیش از موارد مسن‌تر به بیماری‌هایی همچون نامنظمی در ضربان قلب و دردهای اسکلتی و عضلانی مبتلا می‌شوند. در عین حال، در بازماندگانی با سنین بالای ۶۵ سال مواردی همچون نارسایی‌های کلیه، لخته شدن خون، بیماری‌های وابسته به مغز و اعصاب، اختلالات عضلانی و بحث‌های مربوط به سلامت روان، رواج بیشتر دارد.

در گروه‌های سنی مسن‌تر، تبعات پس از کووید بر سیستم عصبی، بسیار نگران کننده است، چراکه این شرایط می‌تواند منجر به نیاز زودهنگام به خدمات حمایتی یا اعمال سرمایه‌گذاری‌های اضافی در مراقبت از این گروه‌ها شود. در گروه‌های سنی ۱۸ تا ۶۴ سال، شرایط پس از کووید می‌تواند بر توانایی این دسته از افراد به عنوان نیروی کار تأثیر بگذارد طبیعتا در چنین شرایطی شاهد عواقبِ اقتصادی بر خانواده‌ها و وابستگان این گروه‌ها خواهیم بود.

طبق گزارش‌های در دسترس، حدودا ۸۳ میلیون مورد مبتلا به COVID-19 در ایالات متحده گزارش شده است و احتمالا تعداد واقعی بیماران به طور قابل توجهی بیشتر از این آمارها است! درواقع این یافته‌ها می‌تواند به این معنی باشد که میلیون‌ها نفر درگیر علائم طولانی مدت بیماری کووید هستند و به مراقبت و منابع بیشتری نیاز دارند. بنابراین، اجرای استراتژی‌های پیشگیری از COVID-19، و همچنین ارزیابی‌های دقیق در مورد شرایط بازماندگان از این بیماری می‌تواند در کاهش بروز و تأثیر تبعات پس از کووید به‌ویژه در بین افراد بالغِ بالای ۶۵ سال، حیاتی و با اهمیت باشد.

شرحی از جزئیات این تحقیق

در این مطالعه، سوابق سلامتی ۶۳.۴ میلیون بیمار بالغ از ۵۰ ایالت در آمریکا (به شکل ناشناس) استخراج شده است. محققان بیماران مبتلا به کووید-۱۹ را در یک بازه‌ی زمانی مشخص (بین مارس ۲۰۲۰ تا نوامبر ۲۰۲۱) تحت نظر گرفتند. سپس هر فرد مبتلا به کووید-۱۹ را به نسبت یک به پنج با تعداد ۱۶۴۰۷۷۶ بیمار تحت نظر که در طول یک ماه با علائم کووید به مراکز درمانی مراجعه کرده بودند، مطابقت دادند. جالب است بدانید که همه‌ی بازماندگان و افراد در این مطالعه، حداقل به مدت یک ماه تا یک سال تحت نظر بودند.

از هر پنج بزرگسال در بازه‌ی سنی بین ۱۸ تا ۶۴ سال، یک نفر و از هر چهار فرد بالای ۶۵ سال، حداقل یک مورد علائم پس از کووید را تجربه کرده‌ است!

به طور کلی، ۳۸.۲ درصد از بازماندگان بیماری کووید-۱۹ در مقایسه با ۱۶ درصد از افرادِ بدون درگیری با تبعات این بیماری، به کووید طولانی مدت مبتلا شده بودند. در گروه‌های سنی ۱۸ تا ۶۴ سال، این آمار ۳۵.۴ درصد از بازماندگان را شامل می‌شود و در گروه‌های ۶۵ سال به بالا، این آمارها به ۴۵.۴ درصد می‌رسد!

بر اساس همین آمارها نیز محققان تخمین می‌زند که از هر پنج بزرگسال در بازه‌ی سنی بین ۱۸ تا ۶۴ سال، یک نفر و از هر چهار فرد بالای ۶۵ سال، حداقل یک مورد علائم پس از کووید یا کووید طولانی مدت را تجربه کرده‌اند.

محدودیت‌های تحقیق

البته باید در نظر داشته باشید که این مطالعه همراه با چندین محدودیت است که از جمله آن‌ها می‌توان به دسترسی به سوابق سلامت افراد از یک منبع نرم‌افزاری اشاره کرد. درواقع، این احتمال وجود دارد که نتایج به دست آمده قابل تعمیم به کل ایالات متحده نباشد. همچنین در این مطالعه سویه‌های مختلف بیماری‌هایی همچون سارس، کووید ۱۹ و برخی جزئیات جمعیتی، مانند موقعیت جغرافیایی افراد در نظر گرفته نشده است؛ از آنجایی که این مطالعه بر اساس سوابق الکترونیکی سلامت افراد، انجام شده است، ممکن است نسبت به کسانی که پرونده‌ی الکترونیکی ندارند یا در خانه درمان شده‌اند، سوگیری داشته باشد که در مطالعه‌ی پیش رو لحاظ نشده است.

سخن پایانی

با این حال، محققان خاطر نشان می‌کنند که یافته‌های آن‌ها با یافته‌های حاصل از چندین مطالعه‌ی بزرگ‌تر ( نتایج نشان می‌دهد که کووید طولانی مدت در ۲۰ تا ۳۰ درصد بیماران رخ می‌دهد!)، مطابقت دارد. بنابراین این یافته‌ها می‌تواند به افزایش آگاهی در مورد شرایط پس از کووید و مراقبت و مدیریت تبعات آن در افراد مختلف بسیار کارگشا باشد.

بهترین رژیم غذایی برای گروه‌ی خونی شما چیست؟

رژیم گروه خونی بر اساس این تئوری شکل گرفته که گروه‌ی خونی شما تعیین‌کننده‌ی غذاهایی است که باید مصرف کنید (و ورزش‌هایی که باید انجام دهید) تا به سلامتی مطلوب برسید.

ایده‌ی پشت این رژیم این است که خوردن غذاهایی که پروتئین لکتین آن‌ها با گروه‌ی خونی شما ناسازگار است، می‌تواند باعث تجمع سلول‌های خونی یا آگلوتیناسیون (Agglutination) و بروز مشکلاتی مانند بیماری قلبی، بیماری کلیوی یا سرطان شود. با این حال، شواهد علمی برای تأیید این ادعاها وجود ندارد. برای اینکه اطلاعات بیشتری درباره‌ی این رژیم غذایی و مزایا و معایب احتمالی آن کسب کنید، این مقاله را تا انتها بخوانید.

آنچه می‌توانید بخورید

رژیم غذایی گرو‌ه‌ی خونی روی خوردن بعضی غذاها و انجام برنامه‌های ورزشی خاص برای گروه‌های خونی مختلف تأکید دارد و افراد را به خوردن غذاهای کامل و کاهش مصرف غذاهای فرآوری‌شده تشویق می‌کند.

گروه‌ی خونی A

افراد دارای گروه‌ی خونی A مستعد ابتلا به بیماری‌های قلبی، سرطان و دیابت هستند و بهتر است از رژیم غذایی ارگانیک استفاده کرده و تمرینات آرام‌بخش، مانند یوگا و تای چی، انجام دهند. این افراد باید از رژیم غذایی بدون لبنیات و عمدتاً گیاه‌خواری که حاوی مقدار زیادی میوه‌، سبزی، غلات، حبوبات، آجیل و دانه‌ها است، پیروی کنند.

گروه‌ی خونی B

افراد با گروه‌ی خونی B دارای سیستم ایمنی قوی هستند، اما بیشتر از دیگران در معرض ابتلا به اختلالات خودایمنی مانند خستگی مزمن، لوپوس و ام اس (MS) قرار دارند.

افراد این گروه باید از رژیم غذایی بسیار متنوع شامل میوه‌ها، سبزیجات، غلات، حبوبات، گوشت، مرغ، ماهی، تخم‌مرغ و لبنیات استفاده کنند، اما از مصرف آجیل و دانه‌ها بپرهیزند. ورزش‌ متوسط و ورزش‌های تعادلی برای کسانی که گروه‌ی خونی B دارند، مناسب هستند.

گروه‌ی خونی AB

افراد دارای گروه‌ی خونی AB از نظر بیولوژیکی پیچیده‌تر از دیگران هستند و می‌توانند همه‌ی غذاهایی را که برای گروه‌های خونی A و B توصیه می‌شود بخورند، اما رژیم غذایی آن‌ها باید بیشتر گیاهی بوده و مصرف گوشت را محدود کنند. اعتقاد بر این است که این افراد کمتر دچار آلرژی می‌شوند، اما بیماری قلبی، سرطان و کم‌خونی در بین آن‌ها شایع است.

گروه‌ی خونی O

بر اساس تئوری رژیم گروه خونی، این افراد با ورزش شدید و مصرف پروتئین‌های حیوانی بهترین عملکرد را دارند، اما محصولات لبنی و غلات ممکن است آن‌ها را دچار مشکل کند. بنابراین، باید از رژیم غذایی بدون لبنیات و غلات که سرشار از گوشت و مقدار متوسط ​​سبزیجات، تخم‌مرغ، آجیل و دانه‌ها است، استفاده کنند.

گلوتن، عدس، لوبیا قرمز، ذرت و کلم به افزایش وزن در افراد دارای گروه‌ی خونی O منجر می‌شوند. بیماری‌های مرتبط با گروه‌ی خونی O عبارتند از: آرتریت، آسم، تب یونجه و سایر آلرژی‌ها.

غذاهایی که نمی‌توانید بخورید

هیچ غذایی در رژیم گروه خونی کاملاً ممنوع نیست. با این حال، همه‌ی غذاها برای گروه‌های خونی مختلف مفید تلقی نمی‌شوند و خوردن غذاهای فرآوری‌شده به هیچ‌کس توصیه نمی‌شود.

نحوه‌ی پیروی از رژیم گروه خونی

هیچ زمان خاصی برای صرف وعده‌های غذایی یا اجتناب از خوردن غذا پیشنهاد نمی‌شود؛ اما کسانی که از این رژیم غذایی پیروی می‌کنند، باید از مصرف آب یا سایر نوشیدنی‌ها همراه با وعده‌های غذایی خودداری کنند؛ چون مایعات آنزیم‌های گوارشی را رقیق کرده و هضم غذاها را دشوارتر می‌کنند.

مزایای رژیم غذایی گروه خونی

مهم‌ترین نکات مثبت این رژیم غذایی عبارتند از:

• ورزش کردن را تشویق می‌کند: مطالعات نشان می‌دهد که ورزش منظم همراه با یک رژیم غذایی سالم می‌تواند به کاهش و کنترل وزن کمک کند. با این حال، هیچ تحقیقی وجود ندارد که نشان دهد رژیم گروه خونی برای کاهش وزن مؤثر است.
• بر مصرف غذاهای کامل تأکید می‌کند: این رژیم غذایی افراد را به خوردن غذاهای تصفیه‌نشده و پرهیز از مصرف غذاهای فرآوری‌شده تشویق می‌کند.
• می تواند یک انتخاب مناسب و جامع باشد: اگرچه برای هر گروه‌ی خونی مجموعه‌ای از محدودیت‌های غذایی در نظر گرفته شده، اما این برنامه‌ی غذایی یک رژیم کم‌کالری با محدودیت‌های ناسالم نیست. رژیم گروه‌های خونی B و AB کامل‌تر است و می‌تواند بیشتر مواد مغذی مورد نیاز بدن را فراهم کند. اما رژیم مربوط به گروه‌های خونی A و O به دلیل محدود کردن بعضی از غذاهای سالم برای بلندمدت مناسب نیست.

معایب رژیم گروه خونی

علیرغم وجود مزایای بالقوه، این رژیم غذایی به دلایل زیر توسط متخصصان توصیه نمی‌شود:

• مؤثر نیست: هیچ تحقیقی مبنی بر مؤثر بودن رژیم غذایی گروه خونی برای کاهش وزن وجود ندارد.
• پایه و اساس علمی ندارد: غذا خوردن بر اساس گروه‌ی خونی علمی نیست. تحقیقات نشان می‌دهد که همه‌ی افراد، صرف‌نظر از نوع گروه‌ی خونی خود، ممکن است از مصرف بعضی غذاها سود ببرند یا شاهد هیچ تأثیری نباشند.
• به مصرف مکمل نیاز دارد: اگرچه طرفداران تغذیه بر اساس گروه خونی به منظور تأمین نیازهای تغذیه‌ای بدن استفاده از مکمل‌ را هنگام پیروی از این برنامه‌ی غذایی توصیه می‌کنند، اما باید به این نکته توجه کرد که مکمل‌های غذایی نمی‌توانند جایگزین مناسبی برای یک رژیم سالم و متعادل باشند.
• می‌تواند محدود‌کننده باشد: با توجه به اینکه رژیم غذایی توصیه شده برای گروه‌های خونی A و O محدودکننده است، این نگرانی وجود دارد که افرادی که این رژیم‌ها را دنبال می‌کنند نتوانند به مقدار کافی ویتامین‌ها و مواد معدنی مورد نیاز برای حفظ سلامتی را دریافت کنند.
• شواهد علمی درباره‌ی فواید آن وجود ندارد: محققان با بررسی ۱۶ گزارش منتشر شده در مورد رژیم گروه خونی به این نتیجه رسیدند که در حال حاضر هیچ مدرکی برای تأیید مزایای آن وجود ندارد و باید در این زمینه مطالعات بیشتری انجام شود.

آیا رژیم غذایی گروه خونی برای شما انتخاب مناسبی است؟

این رژیم غذایی بر اساس یک تئوری طراحی شده است. به عبارت دیگر، پایه و اساس علمی ندارد و اثربخشی آن در محیط‌های بالینی ثابت نشده است. با این حال به دلیل تأکید روی مصرف غذاهای طبیعی، کامل و فرآوری‌نشده، از بعضی از برنامه‌‌های غذایی که حاوی محدودیت‌های شدید هستند، سالم‌تر است. طبق دستورالعمل‌های فعلی، یک رژیم غذایی سالم و متعادل که بتواند مواد مغذی مورد نیاز بدن را تأمین کند شامل موارد زیر می‌شود:

• انواع سبزیجات، به‌خصوص سبزیجات تیره و برگ‌دار (مانند اسفناج، کلم بروکلی و لوبیا سبز)
• میوه‌ها، به‌ویژه میوه‌های تازه (مانند سیب، توت و ملون)
• غلات، به‌خصوص غلات کامل و سبوس‌دار (مانند کینوا، برنج قهوه‌ای و جو دوسر)
• پروتئین حیوانی بدون چربی (مانند سینه‌ی مرغ، ماهی، سینه‌ی بوقلمون و تخم‌مرغ)
• حبوبات (مانند لوبیا، عدس و نخود)
• آجیل و دانه‌ها (به‌عنوان مثال گردو، بادام و تخمه‌ی آفتابگردان)
• محصولات لبنی (مانند پنیر، ماست و شیر کم‌چرب و همچنین جایگزین‌های گیاهی و غنی‌شده‌ی آن مثل شیر سویا)
• روغن‌ها و چربی‌های سالم (مانند روغن زیتون، روغن آووکادو، آجیل و غذاهای دریایی)

مقایسه‌ی این دستورالعمل با رژیم غذایی گروه خونی نشان‌دهنده‌ی نکات زیر است:

• رژیم گروه‌ی خونی AB کمترین محدودیت را دارد و به افراد اجازه می‌دهد که طیف وسیعی از غذاها را انتخاب کنند.
• رژیم گروه‌ی خونی A گوشت و لبنیات را که از منابع خوب پروتئین هستند، ممنوع می‌کند، اما با برنامه‌ریزی دقیق می‌توان این ماده‌ی مغذی را از سایر غذاها دریافت کرد.
• رژیم گروه‌ی خونی B یک رژیم غذایی متنوع است که فقط آجیل و دانه‌ها را محدود می‌کند و می‌تواند بیشتر توصیه‌های مربوط به رژیم غذایی سالم را برآورده کند.
• افراد دارای گروه‌ی خونی O باید از مصرف لبنیات و غلات که بخش مهمی از یک رژیم غذایی سالم را تشکیل می‌دهند، اجتناب کنند. با این حال، با برنامه‌ریزی دقیق می‌توان مواد مغذی موجود در غلات و لبنیات را با خوردن انواع سبزیجات جبران کرد.

رژیم گروه‌ خونی کالری‌شماری یا محدود کردن کالری را پیشنهاد نمی‌کند. اما بعضی از دستورالعمل‌های مربوط به برنامه‌ی غذایی سالم توصیه می‌کنند که انرژی دریافتی خود را ۵۰۰ کالری در روز کاهش دهید تا وزنتان کم شود. برای مثال اگر هر روز ۲۰۰۰ کالری انرژی دریافت می‌کنید، باید آن را به ۱۵۰۰ کالری برسانید. میزان نیاز بدن به انرژی به سن، جنسیت، وزن و سطح فعالیت بدنی بستگی دارد.

کلام پایانی

طرفداران رژیم غذایی گروه خونی ادعا می‌کنند که این برنامه غذایی به شما در چربی‌سوزی، افزایش سطح انرژی، تقویت سیستم ایمنی و کاهش خطر ابتلا به مشکلاتی مثل بیماری قلبی و سرطان کمک می‌کند.  اگرچه رژیم گروه خونی می‌تواند در موارد خاص مفید باشد، اما در حال حاضر شواهد علمی در مورد اثربخشی آن وجود ندارد. از سوی دیگر، بسیاری از غذاهای سالم را محدود می‌کند و اگر برنامه‌ریزی دقیق نداشته باشید، ممکن است به کمبودهای تغذیه‌ای دچار شوید. بنابراین، متخصصان تغذیه پیروی از این رژیم غذایی را برای حفظ سلامتی یا کاهش وزن توصیه نمی‌کنند.